Alina Trejgell

Urodziłam się 30 marca 1966 roku w Toruniu i przez całe swoje życie jestem związana z tym miastem. Tu się uczyłam, studiowałam i pracuję. Moją pasją są rośliny, dlatego nie mogło być inaczej – wybrałam biologię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika. Skończyłam studia w roku 1990 i od tamtej pory pracuję na Uniwersytecie na Wydziale Nauk Biologicznych i Weterynaryjnych, ucząc studentów Biologii oraz Biotechnologii o roślinach i opracowując biotechnologiczne narzędzia ochrony rzadkich, zagrożonych wyginięciem gatunków flory polskiej, tj. dziewięćsił bezłodygowy, szarotka alpejska, czy mniszek pieniński.

A wszystko zaczęło się od pięknego ogrodu mojej prababci, gdzie co roku kwitło mnóstwo kolorowych kwiatów. Mnie jednak najbardziej podobały się te żółte – słoneczniki i rudbekie. Oglądałam, a potem trochę nieporadnie rysowałam. Z czasem rysunki stały się ładniejsze, a niektóre z nich awansowały stając się wzorami do haftu – to była moja pierwsza pasja. Z biegiem lat coraz śmielej malowałam igłą i nitką, powstawały kwiaty, bukiety, a nawet całe pejzaże. Jednak nigdy nie zrezygnowałam ze szkicowania roślin i robię to do dziś. Często ozdabiam koperty kwiatowym rysunkiem – to taki mój znak firmowy – i druga pasja. Jednak taka przesyłka przeznaczona jest dla przyjaciół, osób mi bardzo bliskich.

Od kilku lat maluję także na szkle, czy porcelanie - to trzecia pasja. Ozdobione przeze mnie kubeczki i inne drobiazgi stają się upominkami dla znajomych i przyjaciół. Z dużą przyjemnością robię też fotograficzne portrety roślinnym pięknościom – to moja czwarta pasja. Zdjęcie krokusów „Białe księżniczki” wygrało tegoroczny konkurs fotograficzny organizowany w ramach Fascynującego Dnia Roślin¹.

Ale rośliny to nie wszystko. Uwielbiam szydełkować i już od dziecięcych lat z wielkim zapałem dziergałam różne serwetki, bieżniki, poduszki, a nawet kapy, którymi ozdabiałam mój dom, ale i obdarowywałam znajomych. Także makrama nie jest mi obca – tak więc i supełki na sznurku stały się moja pasją. Od kilkunastu lat w okolicach świąt jakaś wewnętrzna siła podpowiada mi pomysły na świąteczne kartki dla znajomych, kolegów z pracy, byłych studentów, co stało się już tradycją. Ponadto uwielbiam biżuterię, pewnie jak każda kobieta, chociaż od wielu lat tworzę własną. Projektuję też wisiorki, które potem w rękach zaprzyjaźnionego jubilera stają się prawdziwą biżuterią. Uwielbiam także podróże i poznawanie nowych miejsc. Przede wszystkim jestem ciekawa tamtejszych roślin, które fotografuję.

A to wszystko wyewoluowało z dziecięcej ciekawości i obserwacji przyrody, od słonecznika, który zachwycił małą dziewczynkę.